2021-01-02
Schrijfsuccesjes 2020 + vooruitblik 2021
In 2019 schreef ik een mooi palmares bijeen, bestaande uit drie eerste plaatsen, vijf publicaties in verhalenbundels, drie publicaties in literaire tijdschriften, en acht andere nominaties en ereplaatsen. Ik kondigde aan dat ik in 2020 een pak selectiever zou zijn. Ik stuurde verhalen in voor de schrijfwedstrijden van Godijn Publishing en LetterRijn; voor de rest nam ik niet aan veel wedstrijden in het Nederlandstalige taalgebied deel.
Mijn verhaal voor LetterRijn was geen succes, maar ik slaagde er wel in een verhaal gepubliceerd te krijgen in de drie verhalenbundels die Godijn Publishing in 2020 uitbracht:
- "Spiegelpunt" in Zonderlingen,
- "Het land van de vrijheid" in Et in ventum, en
- "Omwille van Melrose" in Een zwarte roos op het plein.
Mijn verhaal "Waar het verstand niet bij kan" was één van de dertien verhalen die schrijfster Marceline De Waard selecteerde voor haar zomerreeks "Het gebeurde op een zondag", en ik behaalde een plaatsje op de long-list van de Australische Furious Fiction competitie met het verhaal "Reflection Infection". Dat is de magere buit van 2020.
Ik keek uit naar schrijfwedstrijden waar een event mee gepaard ging, maar mijn verhaal voor de Heroes Dutch Comic Con wedstrijd haalde de top 10 niet, en in maart werd duidelijk dat er in 2020 weinig tot geen events meer zouden georganiseerd worden.
In Januari 2020, maakte ik drie goede voornemens:
- Meer nominaties winnen met Engelse verhalen zodat ik op het einde van het jaar ongeveer 60 verhalen zou hebben waaruit ik een selectie kon maken om een eerste Engelstalige bundel te publiceren.
- Twee Nederlandstalige boeken uitgeven, waarvan één autobiografisch en het ander een bundel met Nederlandstalige kortverhalen.
- Een uitgever vinden om in 2021 samen een boek mee uit te geven.
Ik weet niet of ik 2020 echt geslaagd mag noemen, want:
- Op het einde van het jaar had ik een verzameling van 62 Engelse verhalen waarvan ik er na duchtig schrappen 28 overhield. Ik bundelde ze in een boekje van waarvoor ik de titel "Reflection Infection" koos, naar het enige verhaal waar ik een nominatie mee won. Ik heb tot mijn schade en schande moeten vaststellen dat de concurrentie bikkelhard is wanneer je in het Engels schrijft.
- Ik heb twee Nederlandstalige boeken uitgegeven: "Gebeten" en "Nijlpaard voor Kerstmis". Het eerste was gepland; het tweede niet. Ik stelde de verhalenbundel met Nederlandstalige verhalen uit omdat ik twijfels had over de kwaliteit van de verhalen. In plaats daarvan werkte ik een oud manuscript af over het jaar dat mijn zoon in het ziekenhuis verbleef.
- In een zevendelige reeks van blogposts leg ik in detail uit hoe ik er niet in slaagde een uitgever te vinden voor het boek dat ik in 2021 hoop uit te brengen. Dit voornemen viel volledig in het water.
De oogst van 2020 bestaat dus uit drie boeken:
Verder waren er ook drie publicaties in kortverhalenbundels:
De vraag is nu: wat zal 2021 brengen?
Mijn hoofddoel voor het eerste kwartaal van 2021 is een Engelstalige versie van "Gebeten" uit te brengen, geen vertaling, maar een volledige "herschrijving" van het verhaal. Het manuscript is zo goed als af. Het wordt nu inhoudelijk nagelezen door een handvol mensen met diverse achtergronden. Ik heb al een contract getekend met een copy editor om de taal te verbeteren in de tweede helft van januari. In dezelfde periode heb ik ook een afspraak met een fotografe voor een fotoshoot voor de coverfoto. Dat boek zal er dus zo goed als zeker komen.
Ik zou heel graag met het boek kunnen "toeren" vanaf het tweede kwartaal van 2021. Op basis van het manuscript werd ik vorige maand al gevraagd als spreker voor een "break-out session" op de virtuele editie van de jaarlijkse Open Core Summit. Zodra dergelijke events weer "in real life" mogen doorgaan, zou ik het boek graag willen gebruiken om van conferentie naar conferentie de wereld rond te reizen zoals weleer. De vraag is echter of en wanneer dat zal kunnen. Zullen er na Corona minder events georganiseerd worden? Vanaf wanneer zullen er weer mogen georganiseerd worden? Dat ligt niet alleen in mijn handen; het zou kunnen dat de Coronamaatregelen wat events en reizen betreft pas na het tweede kwartaal versoepeld worden.
Het zal er ook van afhangen hoe het boek ontvangen wordt. In België verschenen er artikels over "Gebeten" in Trends (mei 2020; print+online), Bloovi (september 2020; online) en Etion (december 2020; print+online), maar De Tijd (Wim De Preter / Franky Van Hamme) liet het boek links liggen, terwijl we nochtans hetzelfde doelpubliek hebben. Ik was ook teleurgesteld geen antwoord te krijgen van De Standaard toen ik Guinevere Claeys de recensie van "Nijlpaard voor Kerstmis" doorstuurde die in het tijdschrift Raakpunt verscheen.
Toen ik nog "mister iText" was, had ik het voordeel dat ik mij in een wereld kon begeven waarin iedereen mij kende en waarin ik weinig moeite hoefde te doen om de aandacht naar mij toe te trekken. Ik ben nog altijd dezelfde persoon die ik vroeger was, maar ik bevind me nu in een andere wereld. Enerzijds is het confronterend te ervaren hoe onbelangrijk en onbeduidend ik in die wereld ben. Anderzijds heb ik de indruk dat mijn aanpak om mijn nieuwe omgeving te exploreren soms confronterend overkomt. De professionele eisen die golden in de wereld waar ik uit voortkom, verschillen op veel vlakken van de professionele eisen in de wereld waarin ik terecht gekomen ben —ik was het bijvoorbeeld niet meer gewoon dat er mensen bestaan die mijn mails negeren. Die verschillen leiden soms tot botsingen, en niet iedereen lijkt het met me eens dat een beetje conflict nuttig kan zijn om tot nieuwe inzichten te komen.
Ik ga mijn voornemens voor de rest van 2021 nog even on-hold houden tot ik een beslissing heb genomen over wat ik ga doen met mijn Engelstalige boek. Hoe ver wil ik daarmee gaan? Huur ik een PR agency in om ervoor te zorgen dat het genoeg weerklank vindt, of laat ik de word-of-mouth zijn werk doen? Hoeveel exemplaren wil ik verkopen? Ga ik voor enkele honderden, zoals "Gebeten"? Of ga ik voor tienduizenden, zoals bij "iText in Action" het geval was? Ik weet het nog niet. Ik heb wel al een survey opgesteld om alvast op een aantal vragen een antwoord te krijgen.
Wat schrijfwedstrijden betreft, twijfel ik of ik in het Engels dan wel in het Nederlands moet verder gaan, of een combinatie van beide moet kiezen. Ik heb ondertussen al deelgenomen aan de Furious Fiction opdracht van januari 2021. Zal ik de discipline kunnen opbrengen om weer aan een lange "streak" te beginnen?
Ik zou graag ook eens wat langere verhalen schrijven. Het verhaal dat ik vorig jaar voor LetterRijn haalde de long-list niet, maar ik was er zelf ook niet tevreden mee. Doordat ik mij moest beperken tot vierduizend woorden kwam het verhaal niet tot zijn recht. Ik had er gerust een verhaal van tienduizend woorden en meer van kunnen maken. Ik heb een drietal verhalen waarbij dit het geval is. Misschien moet ik die dit jaar verder uitwerken. Daarmee komen ze niet in aanmerking voor deelname aan een schrijfwedstrijd, maar misschien is dat ook niet nodig? Als ik een langer verhaal schrijf, werk ik dan opnieuw in eigen beheer, of ga ik toch nog eens op zoek naar een uitgever? Misschien moet ik er op mikken om in 2022 tot de Vlaamse Boek 10 van Godijn Publishing te behoren...
Ik heb ondertussen ook de bundel "Oceaanwees" (die ik in 2019 publiceerde) herlezen, en ik ben er niet echt tevreden meer mee. Ik ben begonnen met het maken van een nieuwe, gereviseerde versie, maar ik ging er uiteindelijk niet mee door omdat ik twijfelde: moet ik de volledige bundel opnieuw uitbrengen? Of moet ik een nieuwe bundel maken waarin ik enkel de verhalen opneem waar ik nog altijd tevreden van ben (en de verhalen die ik niet meer goed vindt achterwege laat)? Het zijn dat soort twijfels die in 2020 de publicatie van een tweede bundel (met werktitel "Stamboom") in de weg stonden.
Ik heb dit jaar voor de verandering dus meer vragen dan antwoorden. We zien wel wat de toekomst brengt.
