Kluger Hans: #43 Huid
De huid is technisch gezien het grootste orgaan van je lichaam, omdat al je huid samen meer weegt dan elk van de andere organen. We dragen er zorg voor, beschermen het van de buitenwereld of gebruiken het voor intiem contact. Het is een meerlagig instrument dat we dagelijks gebruiken om onze wereld waar te nemen. Op basis van onze huid worden wij zelf dan weer op een bepaalde manier waargenomen.
Toch is het niet evident om deze sensorische en visuele realiteit in woorden te vatten. Hoe kan je de schoonheid van het oppervlakte beschrijven in een tekst? Werkt de pagina ook als een soort huid die wij versieren of aantasten met onze woorden? Een huid is namelijk meer dan een menselijk ding. Veel organismen hebben een beschermingslaag die het vitale binnenste omcirkelt. Literatuur bestaat door een serie van dieren- en plantenhuiden: perkament, papyrus, papier. Wat betekent het dat deze vervangen worden door de koude oppervlakten van technologie?
Is onze huid een weerzinwekkend ding dat we halsstarrig proberen te beschermen, zoals Curzio Malaparte beweert in zijn oorlogsroman De Huid? Of beschermt de huid ons juist van de buitenwereld? Hoe voelt het om je huid te laten versieren of het af te dekken? Hoe reageert die huid op kou of hitte, op gewenste of ongewenste aanrakingen, op de rijkheid van het sensorische en emotionele?
Voel je je goed in je vel? Wil je je geliefde met huid en haar verslinden? Heb je al een dikke huid ontwikkeld door het leven?
Stuur je zachtste woorden of teksten vol eelt in voor Kluger Hans #43 via deze link.
Deze informatie wordt voorzien in de hoop dat ze nuttig is. Wil-low is niet verantwoordelijk voor de organisatie, uitslag,... van de schrijfwedstrijden.
Er worden inspanningen gedaan om de informatie accuraat weer te geven en up-to-date te houden, maar er kan niet gegarandeerd worden dat alle informatie 100% correct is. Raadpleeg altijd de officiële wedstrijdpagina van de organisator van de wedstrijd.
